Miriam de Kleijn
‘We zijn allemaal struikelend onderweg’
‘Ruth en ik zijn vriendinnen en lopen regelmatig samen hard. Ze vertelt dan vaak enthousiast over de ontwikkelingen bij Stichting WGF. Zelf ben ik net twee jaar bezig geweest met een persoonlijk ontwikkelingstraject en heb nieuwe stappen in mijn carrière gezet. Ik heb lang als huisarts gewerkt en werk nu als consultant in de zorg. Ik krijg vaak terug dat mensen mijn luisterend oor en reflectie waarderen en dat dat hen verder helpt. Een onderdeel van mijn persoonlijk ontwikkelingstraject was een vrij intensieve opleiding tot begeleider bij trainings- en opleidingscentrum Bambu. Mijn kracht om te luisteren en te reflecteren, de opleiding tot begeleider én mijn wens om andere vrouwen te helpen breng ik nu samen door me in te zetten voor Stichting WGF.
De afgelopen twee jaar heb ik hulp gekregen van andere vrouwen, zowel van coaches als van vrouwen in mijn netwerk. Ik gun iedereen die een bepaalde droom heeft en het lastig vindt om de stappen te zetten die nodig zijn om die droom te verwezenlijken die hulp en ik vind het mooi om daar een bijdrage aan te kunnen leveren.
Tijdens de opleiding heb ik geleerd hoe je naast iemand kunt staan, iemand kunt spiegelen en door als het ware het licht ergens op te zetten kunt helpen om motieven en barrières helder te krijgen. Daar zijn verschillende methodes en oefeningen voor. ‘We zijn allemaal struikelend onderweg’ is een gevleugelde uitspraak die ik uit de opleiding heb meegekregen. En dat is ook echt zo. Ik vind het mooi om met anderen in gesprek te zijn over dat struikelen van ons allemaal. En om dan van daaruit te kijken of iemand weer een stap kan zetten.’
Mona Oosterwijk
Dialoog, bewustwording en zelfverantwoordelijkheid
‘Ruth en ik zaten samen in het bestuur van Vereniging Vrouwelijke Ondernemers Leidsche Rijn (VOL). Toen zij iets over Stichting WGF op LinkedIn postte, heb ik de site bekeken en een mail gestuurd: ik wil wel wat doen, wat kan ik voor jullie betekenen? WGF is een stichting naar mijn hart. De vrouwenzaak heeft altijd een rol gespeeld in mijn leven. Tijdens mijn studie aan de Universiteit van Utrecht deed ik bijvoorbeeld al onderzoek naar vrouwenprojecten in ontwikkelingslanden en heb ik het boekje ‘Vrouwen, je moet ze zien’ geschreven, een wijzer om vrouwenprojecten in ontwikkelingslanden te zoeken.
Ik heb ruime ervaring als coach bij profit- en nonprofit organisaties en sinds 2005 werk ik als zelfstandig (loopbaan)coach. Omdat hier in Nederland iedereen het bordje coach op zijn of haar deur kan hangen, heb ik mij laten toetsen op mijn professionaliteit door de Nederlandse Orde van Beroepscoaches (NOBCO). Ik ben nu geregistreerd European
Master Coach. Dat onderscheid me, daar zijn er maar een stuk of vijftig van in Nederland.
Tijdens mijn studie pedagogiek aan de Universiteit van Utrecht werd ik geïnspireerd door Paulo Freire. Deze Braziliaanse pedagoog ontwikkelde een alfabetiseringsprogramma voor (jong)volwassenen, waarmee zij binnen 30 tot 60 uur de beginselen van het lezen en schrijven onder de knie kregen. Dialoog, bewustwording en zelfverantwoordelijkheid waren de kernwaarden van Freire’s programma. Ik hanteer diezelfde waarden in mijn werk als coach.
Ik richt me op loopbaancoaching en dan met name op mensen die op een kruispunt in hun carrière staan. Soms is dat uit luxe (‘Ik heb het best naar mijn zin, maar er zit meer in mij en dat komt er maar niet uit’), soms uit noodzaak, bijvoorbeeld bij een reorganisatie. Ook bij Stichting WGF ga ik professionele vrouwen ondersteunen in een aantal coachsessies. Vrouwen die op een kruispunt staan of vrouwen die dingen tegenkomen op hun pad waarvan ze denken: wat moet ik hiermee?’